Instytut Jacka Kaczmarskiego
społecznościowy serwis konkursowy
pytaj i odpowiadaj
Pakiety pytań i odpowiedzi
przesłanych przez internautów
Każdy pakiet zawiera:
- pytanie do nawiązań obecnych w którejś z piosenek J.K. lub takie, odpowiedź na które znajduje się stricte w jej treści,
- propozycję odpowiedzi na to pytanie,
- link(i) do źródła potwierdzającego, że proponowana odpowiedź jest poprawna.
Każdy pakiet poddany jest pod ocenę jurorów, którymi są zalogowani użytkownicy serwisu. Tak zdobywają oni punkty w rankingu oraz prawo do przesłania pakietów swojego autorstwa. Średnia zdobytych punktów oraz ilość wykonanych ocen decyduje o pozycji na liście rankingowej.
pytania i odpowiedzi użytkowników.
Przeglądaj pakiety
Do utworu „Babilon”.
W utworze "Babilon" Jacka Kaczmarskiego majolika pewnym rodzajem ceramiki.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/babilon/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Majolika
"Z kamienia i majoliki Oto mury którymi szczyci się Babilon"
"Majolika – ceramika pokryta nieprzezroczystą polewą ołowiowo-cynową o bogatej kolorystyce. Rodzaj fajansu produkowanego we Włoszech od XIV w. do XVII w. Z majoliki wyrabiano przede wszystkim bogato zdobione naczynia."
Do utworu „Cud”.
W utworze Jacka Kaczmarskiego pod tytułem „Cud" psą zostało rzucone mięso.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/cud/
„Rzucili mięso między psy"
Do utworu „Dzień gniewu”.
Oryginalny tytuł utworu "dzień gniewu" do którego odniósł się Jacek Kaczmarski to "Diras ire".
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/dzien-gniewu/
- https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Dies_irae
"Dzień gniewu"
"Dies irae (łac. „Dzień gniewu”)"
Do utworu „Krzyk”.
Innym tytułem obrazu Krzyk E. Munch, który to stał się inspiracją dla piosenki Jacka Kaczmarskiego pod tym samym tytułem jest Płacz.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/krzyk/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Krzyk_(obraz)
Obraz z "Inspiracje"
"Obrazowi nadawano też tytuł Płacz."
Do utworu „Jan Kochanowski”.
Rodziciel tytułowego bohatera utworu "Jan Kochanowski" Jacka Kaczmarskiego ma na mię Piotruś.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/jan-kochanowski/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Jan_Kochanowski
" Jan Kochanowski "
" Ojcem był Piotr Kochanowski herbu Korwin."
Do utworu „Nasza klasa II" (od "odnalazłem")”.
Utwór "Nasza klasa II" (od "odnalazłem")" Jacka Kaczmarskiego ma melancholijne i refleksyjne wybrzmienie. W tekście słychać nostalgię za utraconymi latami młodości oraz smutek związany z nieodwracalnym upływem czasu. To utwór, który porusza głębokie emocje i skłania do refleksji nad przemijaniem i tęsknotą za minionymi momentami.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/nasza-klasa/
Na wygnaniu, w kraju, w grobie; W dół, na boki, wzwyż ku słońcu, Na stracenie, w prawo, w lewo…
Do utworu „Podróż Trzech Króli”.
Trzech mędrców, o których mówi Jacek Kaczmarski w utworze "Podróż Trzech Króli, podczas swojej wędrówki do stajenki betlejemskiej odwiedziło Heroda Wielkiego.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/podroz-trzech-kroli/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Trzej_Królowie
"I staliśmy na bezdrożu – trzej królowie w trzech koronach, Słabi sami i bezbronni w strzępach aksamitnych szat."
"[...] wyruszyli w drogę do Jerozolimy, na dwór Heroda, gdyż nie wiedzieli gdzie ma się narodzić nowy król (dwór królewski wydawał się najbardziej oczywistym miejscem), aby złożyć pokłon i dary narodzonemu królowi żydowskiemu. I tam dopiero uczeni w piśmie wyznaczyli Betlejem jako miejsce narodzin na podstawie proroctwa w Księdze Micheasza (Mi 5, 1)."
Do utworu „Rokosz”.
Rokosz z utworu Jacka Kaczmarskiego to zbrojne powstanie szlachty przeciwko królowi elektowi.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/rokosz/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Rokosz
"– Panowie szlachta! Do pałaszy! – Starczy po gardle ostrza gest A kundel kanclerz się wystraszy!"
Rokosz – pierwotnie zjazd szlachty, później bunt, zbrojne powstanie szlachty (polskiej, bądź węgierskiej) przeciw królowi elektowi w celach politycznych. Rokoszem nazywana jest także konfederacja, skierowana przeciwko królowi.
Do utworu „Somosierra”.
Obraz, który był inspiracją Jacka Kaczmarskiego w utworze "Somosierra".
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/somosierra/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Szarża_w_wąwozie_Somosierra
- Iwona Grabska-Gradzińska, “Lekcja historii Jacka Kaczmarskiego”, 164
"Uszy nastawić na szeptów oddechy Zwycięskie piersi obciążą ordery I wstęgi spłyną z ramion sytych chwały"
"Obecnie dzieło znajduje się w Muzeum Narodowym w Krakowie."
Do utworu „Nasza klasa I (do "premiera")”.
W utworze "Nasza klasa I (do "premiera")" Jacka Kaczmarskiego pojawiają się przemyślenia dotyczące wspomnień z czasów szkolnych oraz melancholii związanej z upływem czasu. Wydarzeniem historycznym, które je spowodowało, było powstanie Poznańskiego Czerwca '56. Wydarzenie to miało duży wpływ na społeczeństwo i odegrało istotną rolę w życiu Kaczmarskiego.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/nasza-klasa/
- https://www.groove.pl/jacek-kaczmarski/nasza-klasa/piosenka/266666
,,Co się stało z naszą klasą"
,,Nasza klasa to wspomnienie kolegów i koleżanek z czasów szkolnych, dziś już dorosłych, żyjących w różnych miejscach, zmagających się z różnymi problemami. Utwór stanowi z jednej strony refleksję nad przemijaniem, a z drugiej kalejdoskop różnorodnych losów Polaków w czasie dramatycznych zajść stanu wojennego. Jest to również próba podjęcia zagadnień emigracji oraz więzi łączących przedstawicieli Polonii, rozrzuconych po różnych częściach globu (Kto pamięta, że to w końcu, jedno I to samo drzewo)."
Do utworu „Lekcja anatomii doktora Tulpa”.
zmarły przedstawiony przez Jacka Kaczmarskiego w utworze "Lekcja anatomii doktora Tulpa" oraz przez Rembrandta na obrazie o tym samym tytule jest prawdopodobnie złodziej Adriaana Arisza skazany na karę śmierci za kilkukrotną kradzież.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/lekcja-anatomii-doktora-tulpa/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Lekcja_anatomii_doktora_Tulpa
"Leży przed nami – wydany na nasz wzrok Trupia zagadka, nieruchomy bramin I patrzy jaszczurczymi powiekami Na siedem zdumień na widok jego zwłok, Na nasze ruchy, na chciwy gest i krok,"
"Dzieło powstało jako upamiętnienie publicznej sekcji zwłok – jednej z tych, których dokonywano co roku w Amsterdamie. Pokazy takie były w owym czasie popularne w całej Europie i gromadziły – poza ludźmi związanymi z medycyną – wiele żądnych wrażeń osób. Na płótnie przedstawiona jest sekcja zwłok złodzieja Adriaana Arisza przeprowadzona przez doktora Nicolaesa Tulpa (do publicznych sekcji używano zazwyczaj ciał zgładzonych przestępców; Arisz był sądzony za kradzież płaszcza, ale jako recydywistę skazano go na karę główną)."
Do utworu „Parafraza”.
Tytuł dzieła Norwida to ,,Moja piosnka”, a pierwszy wers tego utworu brzmi: ,,Źle, źle zawsze i wszędzie”.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://pl.wikisource.org/wiki/Moja_piosnka_(Źle,_źle_zawsze...)
,,Źle, źle zawsze i wszędzie”.
Do utworu „Autoportret Witkacego”.
Jest to autoportret Stanisława Witkiewicza.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/autoportret-witkacego/
Autoportret Witkacego
Do utworu „Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego”.
W utworze "Epitafium dla Włodzimierza Wysockiego" Jacka Kaczmarskiego można odnaleźć liczne aluzje i odniesienia do innych utworów i postaci literackich. Na przykład, w pierwszej strofie, fraza "To moja droga z piekła do piekła" jest trawestacją słów "priwiezli iz Sibiri w Sibir," co nawiązuje do losów Włodzimierza Wysockiego. Ponadto, siedem strof kończy się słowami "i w n-ty krąg kolejny krok," co jest nawiązaniem do "Boskiej komedii" Dantego.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/epitafium-dla-wlodzimierza-wysockiego/
- https://pl.wikipedia.org/wiki/Epitafium_dla_W%C5%82odzimierza_Wysockiego
Na mecze! Na mecze! Na wiece! Swoje znać, nie rzucać w oczy się bezpiece! Sąsiad – owszem, wypić można, Lecz to sąsiad, brat – to brat. Jak świat światem do ostrożnych Zwykł należeć i uśmiechać się ten świat! To moja droga z piekła do piekła, Na scenie Hamlet, skłuty bok, Z którego właśnie krew wyciekła – To w piąty krąg kolejny krok! O Matko! O Matko! Jakże mogłaś jemu sprzedać się tak łatwo! Wszak on męża twego zabił, Zgładzi mnie, splugawi tron, Zniszczy Danię, lud ograbi – Bijcie w dzwon! Na trwogę! Na trwogę! Na trwogę! Nie wybieraj między żądzą swą a Bogiem! Póki czas naprawić błędy Matko, nie rób tego – stój! Cenzor z dziewiątego rzędu: – Nie, w tej formie to nie może wcale pójść! To moja droga z piekła do piekła, Wódka i piwo, koniak, grog – Najlepszych z nas ostatnia Mekka I w szósty krąg kolejny krok! Na górze! Na górze! Na górze! Chciałoby się żyć najpełniej i najdłużej! O to warto się postarać, To jest nałóg, zrozum to! Tam się żyje jak za cara I ot co! Na dole, na dole, na dole Szklanka wódki i razowy chleb na stole. I my wszyscy tam i tutaj Tłum rozdartych dusz na pół, Po huśtawce mdłość i smutek Choćbyś nawet co dzień walił głową w stół! To moja droga z piekła do piekła, Z wolna zapada nade mną mrok, Więc biesów szpaler szlak mi oświetla, Bo w siódmy krąg kieruję krok! Tam milczą i siedzą, I na moją twarz nie spojrzą – wszystko wiedzą! Siedzą, ale nie gadają – Mętny wzrok spod powiek lśni; Żują coś, bo im wypadły Dawno kły! Więc stoję! Więc stoję! Więc stoję! A przed nimi leży w teczce życie moje! Nie czytają, nie pytają – Milczą, siedzą – kaszle ktoś, A za oknem werble grają – Znów parada, święto albo jeszcze coś… I pojąłem co chcą ze mną zrobić tu! I za gardło porywa mnie strach! Koń mój zniknął, a wy, siedmiu kręgów tłum, Macie w uszach i w oczach piach! Po mnie nikt nie wyciągnie okrutnych rąk, Mnie nie będą katować i strzyc! Dla mnie mają tu jeszcze ósmy krąg! Ósmy krąg, w którym nie ma już nic. Pamiętajcie wy o mnie co sił, co sił! Choć przemknąłem przed wami jak cień! Palcie w łaźni, aż kamień się zmieni w pył – Przecież wrócę, gdy zacznie się dzień!
Utwór zawiera bardzo liczne aluzje, z których zapewne nie wszystkie zostały zidentyfikowane. Osiem strof czterowersowych zaczyna się od słów „To moja droga z piekła do piekła”, stanowiących trawestację „priwiezli iz Sibiri w Sibir” z Bańki po biełomu Włodzimierza Wysockiego[1]. Siedem spośród tych strof kończy się słowami „i w n-ty krąg kolejny krok” (z drobnymi odmianami, dla n od 1 do 7), co stanowi nawiązanie do Boskiej komedii Dantego (w czwartej strofie padają nawet słowa „To (...) Boskiej Komedii nowy przekład”, ale jest to przesada poetycka). Inne aluzje są dużo mniej czytelne. „Ruda dziewczyna” z piątej i szóstej strofy może być postacią z Szału uniesień Władysława Podkowińskiego, Hellą z Mistrza i Małgorzaty Michaiła Bułhakowa[2] lub połączeniem ich obu. Tożsamość „Pani bagien, mokradeł i śnieżnych pól” ze strofy dziesiątej nie jest jasna. Między strofą siedemnastą a dziewiętnastą opisywana jest największa rola aktorska Wysockiego – w Hamlecie jako bohatera tytułowego; wyraźnie zasugerowane są słynne słowa „Dania jest więzieniem”[2]. W dalszym ciągu widoczne są też nawiązania do twórczości Fiodora Dostojewskiego; Jacek Kaczmarski wspominał w tym kontekście o Bachtinowskiej koncepcji wędrówki[1].
Do utworu „Arka Noego”.
Utwór ,,Arka Noego" Jacka Kaczmarskiego porównuje ludzi do łódki ponieważ podczas " potopu " czyli jakiegoś kryzysu jedynym co nam pomorze to praca jaką w siebie wcześniej włożyliśmy. Tak samo jak ludzie z nieprzygotowaną łódką umierali biorąc utwór dosłownie.
Źródła przekonujące o poprawności odpowiedzi:
- https://www.kaczmarski.art.pl/tworczosc/wiersze/arka-noego/
Każdy z was jest łodzią w której Może się z potopem mierzyć Cało wyjść z burzowej chmury Musi tylko w to uwierzyć! Lecz w ulewie grzmot za grzmotem I za późno krzyk na trwogę I za późno usta z błotem Wypluwają mą przestrogę!